بوسه مصطفی ملکیات بر دستان محمد‌علی موحد

یکی از حاشیه‌های پررنگ این همایش دوروزه حضور محمد‌علی موحد، محقق برجسته و مولوی‌شناس بود. ورود محمد‌علی موحد در واپسین لحظه‌های همایش مصادف بود با سخنرانی مصطفی ملکیان. وی که متوجه حضور موحد در تالار شد برای لحظاتی سخنان خود را قطع و این چند جمله را بیان کرد: من از اینکه آقای دکتر محمد‌علی موحد، استاد اساتید بنده به اینجا تشریف آوردند هم بسیار شادمان هستم و هم در محذوریت و تنگنا قرار گرفته‌ام.

هنگامی که در محضر ایشان سخن می‌گویم بسیار معذب هستم، زیرا در محضر کسی هستم که در مولانا‌شناسی استاد اساتید بنده هستند. از این رو ورودشان را هم اسباب شادمانی خود می‌دانم و هم نوعی تنگنا در سخن گفتن برای خودم پیش می‌آید. با زبان و حال و قال این بیت را عرض می‌کنم که

من مصحف باطلم ولیکن

تصحیح شوم چو تو بخوانی

وحدت حوزه ودانشگاه از شعار تا عمل

چندین دهه است که  ۲۷ آذر ماه روز وحدت حوزه و دانشگاه نام گذاری شده است این نام گذاری ناظر به این منظور است که طلبه ودانشجو بتوانند بیشتر به هم نزدیک شوند ولی به نظر می رسد این نام گذاری بیشتر کاربرد یک شعار را یدک می کشد و از چند مورد قابل تامل است .

۱- در هر دانشگاهی نماینده ایی از حوزه وجود دارد ولی در هیچ حوزه علمیه ایی هیچ دانشگاهی نماینده ای ندارد.

۲- حوزویان بیشتر تمایل دارند عبارات دانشگاهی را یدک بکشند ودروس گذرانده خود را با عناوین ومراتب دانشگاهی معادل سازی کنند مانند طلبه ایی که سطح را خوانده با لیسانس وبالاتر از آن فوق لیسانس و دکترا معادل سازی می شود ( به عناوین خطبایی که مخصوصا در ایام محرم در مجالس سخنرانی می کنند دقت کنید عموما تمایل زیادی دارند که عبارت دکترا در اول اسامی آنها ذکر شود )

ولی یک دکترا الهیات یا فقه و حدیث در دانشگاه این امکان را ندارد تا از القاب حوزویان استفاده کند.