ای کاش من سیاسی نبودم

چند روز پیش ccu بودم که قرار شد برای ادامه معالجه  ST - Angigarapy رادر تهران ادامه دهم دیروز با هزینه بالای در بیمارستان لاله تهران سی تی شدم الحمدالله مشکل قلبی نبود به دکتر ناظری می گویم پس این درد سینه شدید من از چیست ؟ می گوید  می نویسم از قلب نیست استرس داری خرداد امسال عمل جراحی زخم اثنی عشر توانم را گرفت دکتر می گوید یا سیگاری یا مشروب می خوری یا از استرس است پیش دکتر ناصر ابراهیمی دریانی فوق تخصص گوارش تاپ ایران رفتم می گوید آقای عزیز من می نویسم تو فقط استرس داری درد گوارشی نیست آخرش از یک کدامشون پرسیدم این استرس چیه ؟ در گیری ذهنی شدید ، عدم آرامش ذهنی گفتم  من همواره شکر خدا را می گویم زن و بچه بسیار خوب ، شغلی که دوست دارم کتابهایی که دوستشان دارم می خوانم من در گیر ذهنی ام چیه ؟ بسیاری از آن همان چیزهایی که در این وبلاگ ها می نویسم مگر می شود شنید خانوادهایی به نان شب محتاج است ودرد سینه نگرفت مسائل شرعی آن به کنار مگر انسان نیستیم  کسانی کنار این محله ها هستند که ماه به ماه گوشت ندارند بخورند وقتی محمد رضا می گوید بابا این را برایم نمی گیری به خدا یاد پدرانی هستم که خجالت بچه هایشان را می کشند  که چگونه  باید جواب آنها را بدهند خیلی ها از خریدن میوه محرومند ونمی توانند برای جگر گوششان میوه بخرند آقایان ملیاردی اختلاس می کنند توی وبلاگ بنوسی وبلاگت را فیلتر می کنند دیشب وبلاگ جدید معرفی می کنم صبح می بینم فیلتر  شده است به درک که فیلتر شد کجای حرف مان توهین است وقتی می گویم مسئولی مدام دستش را به علامت ویکتوری در یک جلسه رسمی بلند نکند به خدا کسر شان یک کشور 10000 ساله است وبلاگت را فیلتر می کنند وقتی هستند خانواده ایی در دهنو ، چارسوق ، وشاد که من می شناسم به نان شبشان محتاجند با عدم مدیریت ملیاردها پول این خانوادها صرف چه امر هایی می شود فقط به به و چه چه ها خوبه !؟ تعریف و تمجید از مسئولین امتیاز دارد امروز داشتم فیلم گشت ارشاد را می دیدم یک گفتارش این بود کسانی توی این مملکت زندگی می کنند که آینه بغل ماشینشون دیه ما سه نفر است شاید من درک سیاسی ندارم ولی اگر رسیدگی به امورات مردم نصف سرعت فیلتر شدن این وبلاگ ها بود خیلی وضعیت فرق می کرد امروز پیش خودم گفتم ای کاش من سیاسی نبودم ای کاش فقط شعر می گفتم وفقط .... ای کاش ...
با این حرف ها نخواستم از خودم بنویسم کسانی که با وبلاگ من آشنا هستند می دانند من عموما از خودم  نمی نویسم هر کسی مشکلاتش از خودش است من با این نوشتار درصدد این نیستم که بگویم خیلی خوبم ولی وقتی می شنو م شهری زلزله شده است ومردمش سامان نیافتند به خدا وجودم پر از درد می شود وقتی می شنوم در سایه بی کفایتی مسئولین ذخایر نفتی مشترکی که با قطر در خلیج فارس داریم روزانه ملیون ها دلار ضرر به ایران می رسد و پولش به جیب قطر می رود و در گوشه گوشه ایران بچه های هم وطنم مدرسه ندارند آتش می گیرم  ولی باور کنیم رخ دیگران رخمان را زرد کرد بسیاری از عزیزان را هم می شناسم که به این محرومین می رسند ولی حرف این است که کشوری با این حجم ثروت نباید درصد زیادی از مردمش زیر خط فقر زندگی کنند به قول دکتر عظیمی : مشکل ما در کمبود سرمایه نیست مشکل ما در کمبود منابع نیست مشکل ما در مسائل جهانی نیست ضمن این که در مسائل جهانی خیلی مسأله داریم مشکل اساسی و اولیه ما فکر و اندیشه و دانش و دانایی ملی ماست که در نهاد سازی ما متجلی می شود